Kompozytowe izolatory osłonowe

Kompozytowe izolatory osłonowe mają zastosowanie w urządzeniach elektrycznych zewnętrznych
lub wewnętrznych prądu przemiennego o znamionowym napięciu od 1 kV do 800 kV i częstotliwości do 100 Hz lub w urządzeniach prądu stałego o znamionowym napięciu powyżej 1,5 kV.  Zazwyczaj spełniają rolę obudów (osłon) dla przekładników prądowych i transformatorów mocy, wyłączników, przepustów
i ograniczników przepięć bądź innych urządzeń elektrycznych.

Bardzo dobre własności mechaniczne, elastyczność, stosunkowo mała masa w porównaniu z osłonami ceramicznymi oraz doskonałe parametry elektryczne preferują kompozytowe izolatory osłonowe
do stosowania w warunkach napowietrznych (I – IV strefa zabrudzeniowa), w tym szczególnie na obszarach o zagrożeniach sejsmicznych.

Dodatkowo kompozytowe izolatory rurowe wyróżnia:

• duża odporność na starzenie się pod wpływem warunków atmosferycznych, w tym promieniowania UV,
• bardzo dobra hydrofobowość i odporność chemiczna zastosowanych elastomerów silikonowych.

Kompozytowe izolatory osłonowe (osłony izolacyjne) zbudowane są z rury szkło-epoksydowej, metalowych okuć mocowanych na końcach rury i osłony izolacyjnej z kauczuku silikonowego. Rura wykonana jest
z włókna szklanego typu ECR nasyconego kompozycją epoksydową. Stanowi ona rdzeń nośny izolatora
i służy do przeniesienia obciążeń mechanicznych (w głównej mierze zginających oraz ciśnienia, czasami także obciążeń skręcających). Metalowe okucia  mocowane są na końcach rury za pomocą kleju epoksydowego o dużej wytrzymałości mechanicznej i termicznej. Osłona silikonowa formowana jest metodą wtrysku ciekłego elastomeru silikonowego typu LSR, która chroni rdzeń przed wpływami otoczenia
i jednocześnie, poprzez odpowiednie ukształtowanie kloszy, decyduje o własnościach elektrycznych izolatora.